منگنز

کلمه  منگنز دارای منشا یونانی و به معنی جادویی است. این ماده معدنی کمیاب که در مورد آن اطلاعات اندکی داریم، ظاهراً اثر جادویی خود را در بدن نشان می دهد.
به گفته دکتر جین فریلند – گریوز ، استاد تغذیه دانشگاه تگزاس در آوستین ، منگنز یک عنصر اساسی در واکنش های بیوشیمیایی است که استخوان ، غضروف ، اعمال مغزی و تامین انرژی را تحت تاثیر قرار می دهند. او می گوید:«شما در آینده حتماً مطالب بیش تری درباره این ماده معدنی خواهید شنید.»
منگنز برای ساخت و حفظ استخوان های قوی به بدن شما کمک می کند. منگنز در تشکیل بخشی از مولکول هایی شرکت می کند که به نام موکوپُلی ساکاریدها معروفند. این مولکول ها در تشکیل کلاژن به کار می روند؛ کلاژن ماده همبند قوی و لیفی است که بافت های بدن ، از جمله استخوان و غضروف ، را می سازد.
در استخوان ، شبکه ای از کلاژن داربستی را ایجاد می کند که کلسیم ، منگنز و سایر مواد معدنی سخت کننده استخوان بر روی آن رسوب می کنند. حیواناتی که کمبود منگنز دارند دچار مشکلات استخوانی مشابهی با مبتلایان به پوکی استخوان می شوند. در زیر میکروسکوپ ، استخوان های این حیوانات ظاهری سوراخ سوراخ دارد. سایر حیوانات دچار کمبود منگنز مبتلا به مشکلات زردپی (تاندون) هستند.
در یک بررسی، زنان مبتلا به پوکی استخوان دارای سطح منگنز پایین تری نسبت به زنان بدون پوکی استخوان بودند . بررسی دیگری نشان داد که مکمل های حاوی کلسیم، منگنز ، روی و مس موجب می شوند نسج استخوانی از دست نرود ، ولی اثر منگنز به تنهایی آزمایش نشد.

منگنز برای عملکرد درست مغز نیز ضروری است. سطوح پایین منگنز با اختلالات تشنجی نظیر صرع عمراه است. منگنز به سوختن کربوهیدارت ها و چربی برای تولید انرژی نیز کمک می کند.
کمبود منگنز هرگز نزد افرادی که رژیم غذایی طبیعی دارند دیده نمی شود. به اعتقاد دکتر فریلند – گریوز ، دلیل این امر یا آن است که این افراد منگنز کافی را از طریق غذاها به دست می آورند یا آن که علائم کمبود تا زمان تشخیص مخفی می ماند. او می گوید: «در اواخر قرن حاضر، ما روزانه در حدود هشت میلی گرم منگنز را از طریق رژیم غذایی حاوی غلات کامل ، گردو و دانه ها به دست می آوریم.»
دکتر فریلند – گریوز می گوید: «تعدادی از پژوهش ها نشان داده اند که جهت حفظ تعادل مثبت، شما حداقل به سه میلی گرم و حداکثر به پنج میلی گرم منگنز در روز نیاز دارید.»
مقدار نیاز روزانه : دو میلی گرم
منابع خوب غذایی : کمپوت آب آناناس ، سبوس گندم ، جوانه گندم ، غلات کامل ، دانه ها (تخمه ها) گردو ، کاکائو ، نرم تنان دریایی و چای

منبع:  درمان با ویتامین ها - ترجمه دکتر حسین حقیر - نشر آفرینگان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر