نوشته : سيده سارا حكيم کارشناس ارشد تغذیه
كشمش جزو دسته خشكبار محسوب مي‌شود كه برخلاف ساير موادغذايي مانند ميوه‌ها كه ميوه خشك آنها نام همان ميوه را دارا ميباشد، اما كشمش كه از خشك كردن انگور حاصل مي‌شود نام ميوه خود را ندارد.خواص آنتي‌اكسيداني كشمش:
فلاونول كه يك فنول متعلق به خانواده فلاونوئيدها ميباشد به نظر مي رسد كه در كشمش كمترين تأثير را در فرآيند خشك كردن متحمل مي‌شود، اما بررسي‌ها نشان داده‌اند كه به طور كلي كشمش داراي فنول كمتري نسبت به انگور ميباشد و مقداري از فنول انگور در فرآيند خشك كردن از دست مي‌رود.
فنول موجود در كشمش داراي خاصيت آنتي‌اكسيداني است و مانع از آسيب راديكال‌هاي آزاد به سلول‌هاي بدن مي‌شود و بطور كلي فعاليت آنتي‌اكسيداني بسياري از ميوه‌ها و سبزي‌‌ها بستگي به ميزان فنول موجود در آنها دارد.
كشمش منبع خوب عنصر بروم ميباشد كه نقش حياتي در سلامت انسان دارد و داراي ارتباط قابل توجهي با سلامت استخوان و جلوگيري از استئوپروز ميباشد.
كشمش و اسيدوز:
اسيدوز وضعيتي است كه موجب افزايش اسيديته خون با افزايش گاز Co2 در سيستم تنفسي مي‌شود. اين وضعيت براي بدن مضر ميباشد و منجر به التهاب، بيماري‌هاي پوستي و آسيب به اعضاي داخلي بدن مي‌شود. از عوارض ديگر اين وضعيت، آرتريت، نقرس، بيماري‌هاي كليوي، ريزش مو، بيماري‌هاي قلبي، تومور و حتي سرطان ميباشد. كشمش منبع خوب پتاسيم و منيزيم است كه اين مواد معدني در كاهش اسيديته خون بسيار مؤثر مي‌باشند و موجب خنثي نمودن حالت اسيدي بدن و برطرف كردن اسيدوز مي‌گردند.
كشمش و بينايي:
كشمش داراي فيتونوترينت‌هاي پلي‌فنوليك ميباشد كه داراي خواص آنتي‌اكسيداني است و براي بينايي مفيد ميباشد و موجب محافظت چشم از آسيب‌هاي ناشي از راديكال‌هاي آزاد مانند تخريب بافت بينايي، پيرچشمي و كاتاراكت (آب مرواريد) مي‌شود. همچنين داراي مقادير زيادي بتاكاروتن و كاروتنوئيدها ميباشد كه تمام آنها براي سلامت بينايي مفيدند.
كشمش و يبوست:
فيبر موجود در كشمش موجب جذب آب مي‌گردد كه در برطرف نمودن يبوست مؤثر است.
كشمش و افزايش وزن:
كشمش مانند ساير ميوه‌هاي خشك براي افزايش وزن مفيد ميباشد، زيرا ميوه‌هاي خشك داراي مقادير قابل توجهي فروكتوز و گلوكز هستند و منجر به دريافت انرژي بيشتر توسط فرد مي‌گردند.
همچنين كشمش داراي يك دسته از ويتامين‌ها، اسيدهاي آمينه و مواد معدني مانند سلنيوم و فسفر ميباشد و موجب تسهيل در جذب مواد مغذي ديگر و پروتئين‌ها مي‌گردد.
كشمش و سلامت دندان‌ها:
اسيداولئيك يكي از فيتوكميكال‌هاي موجود در كشمش ميباشد كه نقش بسيار مهمي در حفاظت از دندان‌ها در برابر ميكروب‌ها دارد و از ايجاد شكنندگي دندان‌ها جلوگيري مي‌نمايد. همچنين كشمش غني از كلسيم ميباشد كه در حفاظت از دندان‌ها مؤثر است و نيز بروم موجود در آن از رشد ميكروب‌ها در دندان جلوگيري مي‌نمايد.
كشمش و تب:
فيتونوترينت‌هاي فنولي موجود در كشمش داراي خواص آنتي‌بيوتيكي و آنتي‌اكسيداني ميباشد كه به مقدار فراوان در كشمش موجود است و به درمان تب از طريق حمله به عفونت‌هاي باكتريايي و ويروسي كمك مي‌نمايد.
كشمش و كم‌خوني:
كشمش داراي مقادير قابل توجهي آهن است كه مي‌تواند براي كم‌خوني (آنمي) مفيد باشد. همچنين كشمش داراي عنصر مس ميباشد كه در تشكيل گلبول‌هاي قرمز خون مؤثر است.
ساير خواص كشمش:
كاتچين يك فنول با خاصيت آنتي‌اكسيداني است كه در كشمش وجود دارد و تأثير زيادي در جلوگيري از سرطان كولون دارد و فيبر موجود در آن در دفع كلسترول و سلامت قلب مؤثر است.
نحوه نگهداري كشمش:
كشمش را بايد در ظروفي كه در آن هوا جريان دارد و در يخچال نگهداري نمود تا تازه بماند و از خشك شدن آن جلوگيري شود. اگر كشمش به صورت بسته‌بندي شده خريداري گردد نبايد آن را به ظرف ديگري انتقال داد و بايد آن را در همان بسته نگهداري نمود. با اين روش مي‌توان كشمش را براي مدت 6 ماه به صورت تازه نگهداري نمود.
منبعک دنیای تغذیه ش 110
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر