آيا می دانيد که:
- استعمال سيگار و يا قرار داشتن در معرض دود آن سبب بروز بيش از 430 هزار مورد مرگ در سال ميشود.
- سيگار و دود آن افزون بر چهار هزار ماده مضر دارد كه اغلب آنها سرطانزا هستند.
- بيماريهاي ناشي از سيگار بيش از 50 ميليون دلار در سال هزينههاي پزشكي به کشورها تحميل ميكند.
- سيگار كشيدن در دوران بارداري مي تواند سبب تولد نوزاد با وزن تولد كم، مرگ نوزادان و نيز اختلالات يادگيري در سالهاي بعد از تولد شود.
- بيش از شش هزار كودك در سال به خاطر سيگار کشيدن والدينشان، دچار عفونت و سوختگي ميشوند و ميميرند.
احتمالا افراد سيگاري از کنار مطالبي همچون آمار فوق به راحتي مي گذرند؛ ولي شايد دنياي شيرين بعد از ترک سيگار برايشان جالب تر باشد:
- بلافاصله بعد از آخرين سيگار، بدن فرايندهاي سمزدايي را آغاز ميكند.
- بيست دقيقه بعد از آخرين سيگار، فشار خون كاهش مييابد و دستها و پاها گرم ميشود.
- هشت ساعت بعد از آخرين سيگار، سطح مونوكسيدكربن خون طبيعي ميشود.
- يک شبانهروز پس از آخرين سيگار، احتمال سكته قلبي و تنگي نفس كاهش مييابد.
- سه روز بعد از آخرين سيگار، دوستان و خانواده خوشحالتر ميشوند، بوها يا مزهها بهتر تشخيص داده شده، پوست شادابتر ميشود و انرژي افزايش مييابد.
- يک هفته پس از آخرين سيگار، رفتار و اعصاب آرامتر ميشود و تحريكپذيري كاهش مييابد.
- دو هفته بعد از آخرين سيگار، گردش جريان خون بهبود مييابد و عملكرد ريهها بهتر ميشود.
- يک تا نه ماه بعد از آخرين سيگار، سرفهها و خطر عفونتها كاهش مييابد و عملكرد ريهها طبيعي ميشود.
- يک سال پس از آخرين سيگار، احتمال سكته قلبي نصف افراد سيگاري شده، مقدار زيادي پول پسانداز ميشود و فرد آزاد است! او ديگر برده سيگار نيست.
- پنج تا پانزده سال بعد از ترك سيگار، خطر بروز بيماري قلبي و سكته، مشابه افراد غير سيگاري خواهد شد.
- ده سال بعد از ترك سيگار، احتمال بروز سرطان ريه نصف افراد سيگاري است و احتمال ساير سرطانها مثل دهان، گلو و مثانه كاهش مييابد.
مصرف سيگار باعث افزايش خطر ديابت نوع 2 ميشود: هر چقدر بيشتر سيگار بكشيد، احتمال بروز ديابت در شما بيشتر از افراد غير سيگاري ميشود و وقتي سيگار را ترك كنيد، اين احتمال خطر كاهش مييابد.
سيگار بر عملكرد انسولين در بدن تأثير ميگذارد: انسولين هورموني است که سبب كاهش قند خون ميشود و گلوكز را براي توليد انرژي وارد سلولها مي کند. در ديابت نوع 2، بدن به انسولين ساختهشده توسط پانكراس پاسخ نميدهد. وقتي يک فرد ديابتي سيگار ميكشد، بدن او به انسولين كمتر پاسخ داده و در برابر آن مقاومت ميكند؛ در نتيجه سطح قند خون بالا ميرود. مقاومت بدن به انسولين كاهش نمييابد مگر آنكه حداقل 12-10 ساعت سيگار كشيده نشود.
سيگار كنترل ديابت را سختتر ميكند: مطالعات نشان ميدهند كه سيگاريها نسبت به افراد غير سيگاري كنترل ديابت ضعيفتري دارند. ولي خبر خوب اينکه افراد ديابتي كه قبلاً سيگار مي کشيدند و هم اكنون ترك كردهاند، كنترل قند خونشان به خوبي افراد غيرسيگاري است.
سيگار باعث افزايش هموگلوبين A1C ميشود: تست هموگلوبين A1C (Hgb A1C) آزمايشي است كه نشان ميدهد شما در سه ماه گذشته قند خونتان را چگونه كنترل كردهايد. مقدار Hgb A1C بايد زير 7 درصد باشد. وقتي فرد ديابتي سيگار ميكشد، سطح Hgb A1C در او افزايش مييابد؛ ولي با ترك سيگار، سطح Hgb A1C به سطح افراد غير سيگاري ميرسد.
سيگار خطر عوارض ديابت را افزايش ميدهد: وقتي شما با وجود ديابت، سيگار ميكشيد، احتمال بروز عوارض ديابت (مثل عوارض كليوي، عصبي، چشمي، قلبي، سكته، تصلب شرايين، به خصوص در پاها)، بيشتر ميشود.
هر چقدر نخ سيگار بيشتري مصرف کنيد و هر چقدر سالهاي بيشتري سيگار بكشيد، اين خطرات بيشتر مي شوند. براي كاهش اين خطرات بايد قندتان را كنترل و سيگار را ترك كنيد.
مزاياي ترك سيگار در افراد ديابتي:
- كاهش مقاومت به انسولين
- كاهش آسيبهاي چشمي
- كاهش مشكلات كليوي و نارسايي كليه
- كاهش آسيبهاي عصبي
نتايج آزمايشهاي خون پس از ترك سيگار بهبود مييابد:
تأثيرات ترك سيگار عبارت است از:
- كاهش سطح Hgb A1C
- كاهش سطح قند خون
- كاهش سطح كلسترول خون
- كاهش سطح LDL – كلسترول
- كاهش سطح تريگليسريد خون
- افزايش سطح HDL – كلسترول
ساير مزاياي ناشي از ترك سيگار:
- زندگي طولانيتر
- انرژي بيشتر
- كاهش احتمال بروز بيماري قلبي و سكته
- كاهش خطر ابتلا به سرطان ريه و ساير سرطانها
- كاهش برونشيت مزمن و امفيزم
- كاهش تعداد دفعات سرماخوردگي و عفونتهاي تنفسي
- كاهش تنگي نفس و سرفه
- خونرساني بيشتر به دستها و پاها
- دستها و پاهاي گرمتر
- بهبود فرايند ترميم زخمها
- تشخيص بهتر بوها و مزهها
- كاهش خطر بروز بيماريهاي لثه
- بهداشت فردي بيشتر
- رهايي از اعتياد و وابستگي
- و در نهايت، پس انداز كردن پولي كه صرف خريد سيگار ميشد.
منبع: دنیای تغذیه ش 78
- استعمال سيگار و يا قرار داشتن در معرض دود آن سبب بروز بيش از 430 هزار مورد مرگ در سال ميشود.
- سيگار و دود آن افزون بر چهار هزار ماده مضر دارد كه اغلب آنها سرطانزا هستند.
- بيماريهاي ناشي از سيگار بيش از 50 ميليون دلار در سال هزينههاي پزشكي به کشورها تحميل ميكند.
- سيگار كشيدن در دوران بارداري مي تواند سبب تولد نوزاد با وزن تولد كم، مرگ نوزادان و نيز اختلالات يادگيري در سالهاي بعد از تولد شود.
- بيش از شش هزار كودك در سال به خاطر سيگار کشيدن والدينشان، دچار عفونت و سوختگي ميشوند و ميميرند.
احتمالا افراد سيگاري از کنار مطالبي همچون آمار فوق به راحتي مي گذرند؛ ولي شايد دنياي شيرين بعد از ترک سيگار برايشان جالب تر باشد:
- بلافاصله بعد از آخرين سيگار، بدن فرايندهاي سمزدايي را آغاز ميكند.
- بيست دقيقه بعد از آخرين سيگار، فشار خون كاهش مييابد و دستها و پاها گرم ميشود.
- هشت ساعت بعد از آخرين سيگار، سطح مونوكسيدكربن خون طبيعي ميشود.
- يک شبانهروز پس از آخرين سيگار، احتمال سكته قلبي و تنگي نفس كاهش مييابد.
- سه روز بعد از آخرين سيگار، دوستان و خانواده خوشحالتر ميشوند، بوها يا مزهها بهتر تشخيص داده شده، پوست شادابتر ميشود و انرژي افزايش مييابد.
- يک هفته پس از آخرين سيگار، رفتار و اعصاب آرامتر ميشود و تحريكپذيري كاهش مييابد.
- دو هفته بعد از آخرين سيگار، گردش جريان خون بهبود مييابد و عملكرد ريهها بهتر ميشود.
- يک تا نه ماه بعد از آخرين سيگار، سرفهها و خطر عفونتها كاهش مييابد و عملكرد ريهها طبيعي ميشود.
- يک سال پس از آخرين سيگار، احتمال سكته قلبي نصف افراد سيگاري شده، مقدار زيادي پول پسانداز ميشود و فرد آزاد است! او ديگر برده سيگار نيست.
- پنج تا پانزده سال بعد از ترك سيگار، خطر بروز بيماري قلبي و سكته، مشابه افراد غير سيگاري خواهد شد.
- ده سال بعد از ترك سيگار، احتمال بروز سرطان ريه نصف افراد سيگاري است و احتمال ساير سرطانها مثل دهان، گلو و مثانه كاهش مييابد.
مصرف سيگار باعث افزايش خطر ديابت نوع 2 ميشود: هر چقدر بيشتر سيگار بكشيد، احتمال بروز ديابت در شما بيشتر از افراد غير سيگاري ميشود و وقتي سيگار را ترك كنيد، اين احتمال خطر كاهش مييابد.
سيگار بر عملكرد انسولين در بدن تأثير ميگذارد: انسولين هورموني است که سبب كاهش قند خون ميشود و گلوكز را براي توليد انرژي وارد سلولها مي کند. در ديابت نوع 2، بدن به انسولين ساختهشده توسط پانكراس پاسخ نميدهد. وقتي يک فرد ديابتي سيگار ميكشد، بدن او به انسولين كمتر پاسخ داده و در برابر آن مقاومت ميكند؛ در نتيجه سطح قند خون بالا ميرود. مقاومت بدن به انسولين كاهش نمييابد مگر آنكه حداقل 12-10 ساعت سيگار كشيده نشود.
سيگار كنترل ديابت را سختتر ميكند: مطالعات نشان ميدهند كه سيگاريها نسبت به افراد غير سيگاري كنترل ديابت ضعيفتري دارند. ولي خبر خوب اينکه افراد ديابتي كه قبلاً سيگار مي کشيدند و هم اكنون ترك كردهاند، كنترل قند خونشان به خوبي افراد غيرسيگاري است.
سيگار باعث افزايش هموگلوبين A1C ميشود: تست هموگلوبين A1C (Hgb A1C) آزمايشي است كه نشان ميدهد شما در سه ماه گذشته قند خونتان را چگونه كنترل كردهايد. مقدار Hgb A1C بايد زير 7 درصد باشد. وقتي فرد ديابتي سيگار ميكشد، سطح Hgb A1C در او افزايش مييابد؛ ولي با ترك سيگار، سطح Hgb A1C به سطح افراد غير سيگاري ميرسد.
سيگار خطر عوارض ديابت را افزايش ميدهد: وقتي شما با وجود ديابت، سيگار ميكشيد، احتمال بروز عوارض ديابت (مثل عوارض كليوي، عصبي، چشمي، قلبي، سكته، تصلب شرايين، به خصوص در پاها)، بيشتر ميشود.
هر چقدر نخ سيگار بيشتري مصرف کنيد و هر چقدر سالهاي بيشتري سيگار بكشيد، اين خطرات بيشتر مي شوند. براي كاهش اين خطرات بايد قندتان را كنترل و سيگار را ترك كنيد.
مزاياي ترك سيگار در افراد ديابتي:
- كاهش مقاومت به انسولين
- كاهش آسيبهاي چشمي
- كاهش مشكلات كليوي و نارسايي كليه
- كاهش آسيبهاي عصبي
نتايج آزمايشهاي خون پس از ترك سيگار بهبود مييابد:
تأثيرات ترك سيگار عبارت است از:
- كاهش سطح Hgb A1C
- كاهش سطح قند خون
- كاهش سطح كلسترول خون
- كاهش سطح LDL – كلسترول
- كاهش سطح تريگليسريد خون
- افزايش سطح HDL – كلسترول
ساير مزاياي ناشي از ترك سيگار:
- زندگي طولانيتر
- انرژي بيشتر
- كاهش احتمال بروز بيماري قلبي و سكته
- كاهش خطر ابتلا به سرطان ريه و ساير سرطانها
- كاهش برونشيت مزمن و امفيزم
- كاهش تعداد دفعات سرماخوردگي و عفونتهاي تنفسي
- كاهش تنگي نفس و سرفه
- خونرساني بيشتر به دستها و پاها
- دستها و پاهاي گرمتر
- بهبود فرايند ترميم زخمها
- تشخيص بهتر بوها و مزهها
- كاهش خطر بروز بيماريهاي لثه
- بهداشت فردي بيشتر
- رهايي از اعتياد و وابستگي
- و در نهايت، پس انداز كردن پولي كه صرف خريد سيگار ميشد.
منبع: دنیای تغذیه ش 78
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر