نوشته : تحريريه دنياي تغذيه
كرفس يك گياه دوساله و متعلق به خانواده چتريان ميباشد. اين گياه از برگهايي در بالاي ساقه كه به شكل مخروطي ميباشد، تشكيل شده است. كرفسي كه امروزه مصرف ميشود، از گونه وحشي آن متمايز شده و منشاء اصلي آن نواحي مديترانه از شمال آفريقا و جنوب اروپا ميباشد.
نقش كرفس در سلامتي:
اين گياه منبع غني ويتامين C ميباشد كه اين ويتامين در تقويت سيستم ايمني نقش دارد. ويتامين C به كاهش علايم سرماخوردگي يا شدت آن كمك مينمايد.
نقش ديگر ويتامين C، كاهش شدت وضعيتهاي التهابي مانند آسم، استئوآرتريت و آرتريت روماتوئيد ميباشد. ويتامين C از آسيب راديكالهاي آزاد جلوگيري مينمايد. راديكالهاي آزاد موجب اكسيد شدن كلسترول ميشوند كه نتيجه آن توليد پلاك ميباشد. اين وضعيت موجب بروز حملات قلبي و سكته ميشود.
كرفس داراي تركيبات فعالي به نام فتاليدها ميباشد كه اين تركيبات موجب شل نمودن عضلات پيرامون سرخرگها ميشوند و در گشاد شدن رگها و به دنبال آن كاهش فشارخون نقش دارند.
همچنين اين تركيبات موجب كاهش هورمونهاي استرسي ميگردند كه اين هورمونها نيز در انقباض رگها و افزايش فشارخون موثر هستند.
كرفس منبع خوب پتاسيم و كلسيم ميباشد كه اين مواد معدني نيز در كاهش فشار خون موثرند.
كرفس در ميان افراد به عنوان گياهي كه حاوي سديم بالا ميباشد شناخته شده است و سديم موجب افزايش فشارخون ميشود. لازم به ذكر است كه يك فنجان پر از كرفس داراي 100 ميليگرم سديم ميباشد كه اين مقدار سديم در 2 ساقه كامل از كرفس وجود دارد.
در صورتي كه نياز روزانه به سديم 2400 ميليگرم ميباشد كه اين مقدار سديم در 48 ساقه كرفس وجود دارد.
گياه كرفس حاوي تركيباتي به نام كومارين ميباشد كه از آسيب راديكالهاي آزاد به سلولها جلوگيري مينمايد، بنابراين موتاسيون را كاهش ميدهد. موتاسيون موجب بروز سرطان ميشود.
اين تركيب همچنين موجب افزايش فعاليت گلبولهاي سفيد ميگردد كه اين سلولها در دفاع از سيستم ايمني نقش دارند.
علاوه بر اين، در كرفس تركيباتي به نام acetylenics وجود دارد كه رشد تومورهاي سرطاني را متوقف مينمايند.
در بررسي كه بر روي موشها انجام شد مشاهده گرديد كه اين گياه موجب كاهش كلسترول خون در موشهايي كه كلسترول خون بالايي داشتند شد، اما ميزان تريگليسيريد خون آنها تغييري نكرد.
از دانه كرفس كه منشاء آن از مديترانه ميباشد، به طور گسترده به عنوان ديورتيك استفاده ميشود، چون اين گياه غني از پتاسيم و سديم است و اين مواد معدني در تنظيم مايعات بدن و توليد ادرار نقش دارند.
به طور كلي كرفس منبع غني ويتامين C،
منبع خيلي خوب فيبر، پتاسيم، فولات، موليبدن، منگنز و ويتامين B6 و نيز منبع خوبي از كلسيم، ويتامين B1، منيزيم، ويتامين A، فسفر و آهن ميباشد.
منبع: دنیای تغذیه ش 96
نقش كرفس در سلامتي:
اين گياه منبع غني ويتامين C ميباشد كه اين ويتامين در تقويت سيستم ايمني نقش دارد. ويتامين C به كاهش علايم سرماخوردگي يا شدت آن كمك مينمايد.
نقش ديگر ويتامين C، كاهش شدت وضعيتهاي التهابي مانند آسم، استئوآرتريت و آرتريت روماتوئيد ميباشد. ويتامين C از آسيب راديكالهاي آزاد جلوگيري مينمايد. راديكالهاي آزاد موجب اكسيد شدن كلسترول ميشوند كه نتيجه آن توليد پلاك ميباشد. اين وضعيت موجب بروز حملات قلبي و سكته ميشود.
كرفس داراي تركيبات فعالي به نام فتاليدها ميباشد كه اين تركيبات موجب شل نمودن عضلات پيرامون سرخرگها ميشوند و در گشاد شدن رگها و به دنبال آن كاهش فشارخون نقش دارند.
همچنين اين تركيبات موجب كاهش هورمونهاي استرسي ميگردند كه اين هورمونها نيز در انقباض رگها و افزايش فشارخون موثر هستند.
كرفس منبع خوب پتاسيم و كلسيم ميباشد كه اين مواد معدني نيز در كاهش فشار خون موثرند.
كرفس در ميان افراد به عنوان گياهي كه حاوي سديم بالا ميباشد شناخته شده است و سديم موجب افزايش فشارخون ميشود. لازم به ذكر است كه يك فنجان پر از كرفس داراي 100 ميليگرم سديم ميباشد كه اين مقدار سديم در 2 ساقه كامل از كرفس وجود دارد.
در صورتي كه نياز روزانه به سديم 2400 ميليگرم ميباشد كه اين مقدار سديم در 48 ساقه كرفس وجود دارد.
گياه كرفس حاوي تركيباتي به نام كومارين ميباشد كه از آسيب راديكالهاي آزاد به سلولها جلوگيري مينمايد، بنابراين موتاسيون را كاهش ميدهد. موتاسيون موجب بروز سرطان ميشود.
اين تركيب همچنين موجب افزايش فعاليت گلبولهاي سفيد ميگردد كه اين سلولها در دفاع از سيستم ايمني نقش دارند.
علاوه بر اين، در كرفس تركيباتي به نام acetylenics وجود دارد كه رشد تومورهاي سرطاني را متوقف مينمايند.
در بررسي كه بر روي موشها انجام شد مشاهده گرديد كه اين گياه موجب كاهش كلسترول خون در موشهايي كه كلسترول خون بالايي داشتند شد، اما ميزان تريگليسيريد خون آنها تغييري نكرد.
از دانه كرفس كه منشاء آن از مديترانه ميباشد، به طور گسترده به عنوان ديورتيك استفاده ميشود، چون اين گياه غني از پتاسيم و سديم است و اين مواد معدني در تنظيم مايعات بدن و توليد ادرار نقش دارند.
به طور كلي كرفس منبع غني ويتامين C،
منبع خيلي خوب فيبر، پتاسيم، فولات، موليبدن، منگنز و ويتامين B6 و نيز منبع خوبي از كلسيم، ويتامين B1، منيزيم، ويتامين A، فسفر و آهن ميباشد.
منبع: دنیای تغذیه ش 96
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر