نوشته : منيره نوري فرد
پژوهشگران و متخصصان تغذيه مي‌گويند برخي از انواع مواد غذايي را كه داراي رطوبت و آب كمي هستند (مانند سيب خشك شده) حتي اگر از تاريخ مصرف آن گذشته باشد مي‌توان مصرف نمود؛ البته در صورتي كه در شرايط خوبي نگهداري شده باشند! آنها اين مطلب را با تحقيق بر روي دانه‌هاي جوي پوست كنده كه به مدت 28 سال نگهداري شده بود، عنوان كردند. از نظر متخصصان تغذيه سه عامل گرما، رطوبت و نور مي‌تواند ارزش مواد غذايي را كاهش دهد. بنابراين اگر زماني در كابينت آشپزخانه خود مواد غذايي را پيدا كرديد كه تاريخ مصرف آنها گذشته بود، فورا آن را دور نريزيد. مواد غذايي ويژه و معيني وجود دارند كه مي‌توان آنها را حتي پس از انقضاي تاريخ مصرف مورد استفاده قرار داد. البته توجه داشته باشيد هر ماده غذايي را كه تاريخ آن گذشته باشد، نمي‌توان مصرف كرد.
دانشمندان علوم تغذيه و مواد غذايي اكنون عنوان مي‌كنند اگر برخي مواد غذايي خشك كه سال‌ها داخل قفسه‌ها و يا كابينت‌ها نگهداري شده‌اند، در شرايط مناسبي بسته‌بندي و مهر و موم شده باشند، سالم و قابل مصرف هستند.
يك دانشمند علوم غذايي از دانشگاه «اوتاوا» مي‌گويد: اين مواد غذايي بيش از آنچه ما فكر كنيم، مي‌توانند نگهداري شوند. پژوهشگران مي‌دانستند مواد غذايي ويژه‌اي مانند شكر و نمك مي‌توانند سال‌هاي طولاني نگهداري شوند، اما اكنون مواد غذايي ديگري را مورد آزمايش قرار داده و نتيجه گرفته‌اند بهترين مواد غذايي براي نگهداري و ذخيره كردن به مدت طولاني، موادي هستند كه رطوبت و آب بسيار كمي دارند؛ مانند گندم و پودر شير خشك؛ البته چنانچه در شرايط مناسب، يعني دور از نور، گرما و حرارت نگهداري شوند؛ زيرا اين عوامل، سبب از بين رفتن ارزش تغذيه‌اي و همچنين كهنگي مواد غذايي مي‌شوند.
پژوهشگران مي‌گويند: تمام مواد غذايي كه مورد تحقيق قرار گرفته و آزمايش شدند موادي بودند كه در درجه حرارت اتاق يا كمتر از آن نگهداري شده بودند؛ بنابراين از نگهداري مواد غذايي در محيطي مانند گاراژ يا اتاق زير شيرواني خودداري كنيد.
در اين تحقيق، پژوهشگران دانه‌هاي جوي پوست كنده را كه درون بسته‌بندي‌هاي مهر و موم شده به مدت 28 سال نگهداري شده بودند، آزمايش كردند و به اين نتيجه رسيدند كه اين دانه‌ها در مواقع اضطراري قابل خوردن هستند. متخصصان علم تغذيه اظهار مي‌دارند، انبار و ذخيره كردن مواد غذايي خاصي مانند: نمك، شكر دانه درشت، انواع دانه و تخم‌ها و دانه گندم در درجه حرارت اتاق و يا كمتر از آن، براي ساليان متمادي امكانپذير است.
فرآوري و نگهداري كردن مواد غذايي در شرايط محيطي نامناسب مي‌تواند مواد غذايي را در معرض گرما و اكسيژن قرار دهد و اين دو عامل موجب فساد و خرابي مواد غذايي مي‌شوند. در زمان‌هاي قديم براي نگهداري مواد غذايي در طولاني مدت از نمك استفاده مي‌كردند. آنها گوشت قرمز يا ماهي را نمك سود كرده و براي جلوگيري از خراب شدن ميوه‌ها به آنها شكر اضافه مي‌كردند. همچنين مي‌توان از برخي چاشني‌ها، ادويه‌ها، سركه و برخي گياهان به عنوان مواد نگهدارنده طبيعي براي نگهداري مواد غذايي استفاده نمود. از طرفي، استفاده از آنتي‌اكسيدان و ويتامين‌هاي C و E به مقدار زياد، در مواد غذايي فرآوري شده و همچنين افزودني‌هاي مجاز مي‌تواند عمر نگهداري مواد غذايي را افزايش دهد.
از نظر پژوهشگران بهترين مواد غذايي براي انبار كردن در مواقع اضطراري، مواد غذايي كنسرو شده، سوپ‌هاي يخ زده و خشك (مواد غذايي كه به سرعت منجمد و در حرارت و خلاء خشك مي‌شوند)، گوشت‌هاي خشك كرده، ميوه‌ها و سبزيجات خشك شده، كراكرها (بيسكويت و يا نان خشك شده)، گرانولا، غلات پرك‌شده، نان شيريني، شيرخشك و مواد غذايي پر مصرفي مانند شكر، نمك، برنج، فلفل، قهوه و چاي مي‌باشند؛ البته به شرطي كه از بسته‌بندي‌هاي مناسب و ظروفي استفاده گردد كه درب آنها كاملا محكم بسته شود و محيطي كه اين مواد در آنجا نگهداري مي‌شوند، كاملا سرد و خنك و خشك و عاري از رطوبت و نم باشد؛ زيرا گرما و محيط مرطوب سبب مي‌شود مواد غذايي سريع‌تر فاسد و خراب گردند. ضمنا، بهتر است اين مواد غذايي سالي يك بار زير و رو شده و چرخش و گردشي به ظرف حاوي مواد داده شود.
منبع: دنیای تغذیه ش ۹۸
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر