فشار خون بالا، بيماري نقرس، اختلالات هورموني و مواد غذايي شور كه داراي سديم زياد ميباشند و همچنين بيماريهاي مربوط به تيروئيد، كبد، قلب و كليهها ميتوانند خطر بروز اِدِم (ورم) كه همان ازدياد مايع ميان بافتي در بدن ميباشد را افزايش دهند. اِدِم معمولا سبب بروز آماس و پف كردگي در قسمت دستها، پاها (بهويژه ساق پا و مچ پا) و شكم و صورت ميشود. مواد مدر (ادرارآور) حاوي تركيباتي هستند كه با افزايش دادن حجم ادرار سبب كاهش آب اضافي بدن ميشوند. داروهاي ديورتيك (ادرارآور) اغلب توسط پزشك تجويز ميشوند، اما مواد غذايي و نوشيدنيهاي خاص وجود دارند كه داراي اثرات طبيعي ادرارآور بوده و ميتوانند از جمع شدن آب اضافي و بروز آماس و ورم كردگي در بدن جلوگيري كنند.
سبزيجات:
سبزيجات منابع غني از انواع ويتامينها، مواد معدني و فيبر ميباشند و بنا به گفته كارشناسان سبزيجاتي كه حاوي تركيبات طبيعي ديورتيك ميباشند، عبارتند از: چغندر، سبزيجات برگ پهن و داراي رنگ سبز، نخودسبز، ترهفرنگي،كلم بروكسل، كدو تنبل، پياز، كلم، مارچوبه و سير. از طرفي سبزيجاتي نيز وجود دارند كه به علت داشتن آب فراوان، سبب ادرار فراوان شده و در نتيجه از جمع شدن آب اضافي در بدن و بروز اِدِم جلوگيري ميكنند. اين سبزيجات عبارتند از: كرفس، خيار، پياز، گوجهفرنگي و كاهو.
ميوهها:
برخي از ميوهها داراي خاصيت ادرارآور بوده و ميتوانند به دفع آب اضافي از بدن كمك كنند. به گفته كارشناسان، آناناس و آب ليموترش تازه داراي خاصيت ادرارآور ميباشند. همچنين ميوههايي مانند انواع انگور، هندوانه، خربزه، طالبي و زغالاخته داراي تركيبات طبيعي مدر ميباشند.
تخم كرفس:
دانه كرفس در گل گياه كرفس وجود دارد و از زمانهاي بسيار قديم به عنوان دارو از آن استفاده ميكردهاند. در گذشته از آن براي درمان سرماخوردگي، مشكلات دستگاه گوارش، آرتريت و ادم استفاده ميكردند. امروزه از دانههاي كرفس به عنوان يك ماده ادرارآور استفاده ميشود. از طرفي دانه كرفس ميتواند سبب كاهش و تسكين اسپاسمهاي عضلاني و همچنين كاهش التهابات گردد. زنان باردار نبايد از اين گياه استفاده كنند، زيرا ممكن است سبب سقط جنين گردد. اگر از داروهاي شيميايي ادرارآور استفاده ميكنيد، دانههاي كرفس ميتوانند اثرات اين داروها را دو چندان كرده و سبب كمآبي بدن شوند.
گياهان دارويي:
برخي از گياهان دارويي نيز بطور طبيعي ديورتيك (ادرارآور) ميباشند. به طور كلي مصرف گياهان دارويي يكي از بيضررترين راهها براي تقويت و تنظيم بدن ميباشد (البته اگر درست و مناسب استفاده شود). جعفري به علت دارا بودن پتاسيم فراوان علاوه بر جايگزين نمودن الكتروليتهاي از دست رفته بدن با تحريك كليهها به دفع آب اضافي بدن كمك ميكند. ساير گياهان كه بطور طبيعي ادرارآور ميباشند عبارتند از: رازيانه، تخم كرفس، گزنه و برگ قاصدك.
انواع چاي:
چاي سبز و چاي سياه هر دو طبيعتاً داراي خاصيت ديورتيك بوده و از زمانهاي بسيار قديم در چين مورد استفاده قرار ميگرفتهاند.
در حالي كه چاي داراي خاصيت ادرارآور ميباشد، اما اضافه كردن گياهان دارويي به آن ميتواند اين خاصيت را دو چندان نمايد. بطور مثال ميتوان با اضافه كردن برگهاي جعفري به چاي، خاصيت مدر بودن آن را دو چندان نمود. بنا به گفته كارشناسان براي تهيه كردن چايهاي گياهي ديورتيك و به منظور مؤثر بودن آنها بايد گياه مورد نظر خود را انتخاب كرده و يك قاشق چايخوري از آن را درون آب جوش ريخته و اجازه دهيد تا به مدت 5 تا 10 دقيقه دم بكشد (براي برگ و گل). همچنين براي ريشه گياهان مدت 10 تا 20 دقيقه زمان براي دم كشيدن لازم است. روزانه 2 تا 4 فنجان از اين دمكردهها بنوشيد.
مواد غذايي حاوي پتاسيم:
پتاسيم ميتواند در متعادل نگهداشتن ميزان آب بدن مؤثر باشد، بنابراين در پيشگيري از بروز ادم مؤثر ميباشد. از آنجايي كه مواد غذايي حاوي پتاسيم مانند يك ماده ادرارآور عمل ميكنند، لذا به ورزشكاران و افرادي كه دچار فشار خون بالا هستند، معمولاً توصيه ميشود از مواد غذايي حاوي پتاسيم در رژيم غذايي روزانه خود استفاده كنند، زيرا اين مواد به عنوان يك ديورتيك (ادرارآور) طبيعي عمل ميكنند. كارشناسان به ورزشكاران توصيه ميكنند پس از فعاليتهاي ورزشي سخت و نفسگير از مواد غذايي مانند آب پرتقال، موز و سيبزميني كه حاوي پتاسيم فراواني ميباشند استفاده كنند.
كافـئـيـن:
كافئين يك ماده محرك و ادرارآور طبيعي است. به گفته كارشناسان معمولاً در رژيم غذايي افراد كافئين وجود دارد. برخي از مواد غذايي و نوشيدنيها از جمله: قهوه، چاي، شكلات، نوشيدنيهاي غيرالكلي و بعضي از داروهاي شيميايي حاوي كافئين ميباشند. مواد غذايي و نوشيدنيهاي كافئيندار اگر در حد متعادل مصرف شوند ميتوانند از جمع شدن آب اضافي در بدن و بروز ادم جلوگيري كنند. البته اثرات كافئين بر افراد مختلف، متفاوت ميباشد.
شكلات:
شكلات نيز يكي از مواد غذايي است كه بطور طبيعي حاوي تركيبات ديورتيك ميباشد، شكلات حاوي تركيباتي به نام «تئوبرومين» بوده كه مادهاي ادرارآور و از خانواده كافئين ميباشد. اين ماده ادرارآور سبب تحريك سيستم عصبي مركزي شده و با انبساط عروق خوني، سبب افزايش ادرار ميشود. از اين ماده برخي اوقات در درمان حملات قلبي ناشي از احتباس مايعات در بدن استفاده ميكنند. ماده اصلي تمام شكلاتها كاكائو ميباشد و دانههاي كاكائو به طور طبيعي حاوي «تئوبرومين» ميباشند. به گفته كارشناسان بيشترين ميزان تئوبرومين در شكلاتهاي تيره ميباشد و هر چه تلخي شكلات بيشتر باشد حاوي «تئوبرومين» بيشتري بوده و مفيدتر است.
مواد غذايي ادرارآور:
از زمانهاي بسيار قديم از مارچوبه به عنوان يك ماده ادرارآور طبيعي براي تقويت عملكرد كليهها استفاده ميكردند، آناناس و دانه كرفس نيز داراي چنين خاصيتي ميباشند. كارشناسان اظهار ميدارند مواد غذايي حاوي آب فراوان مانند پياز، هندوانه و خيار نيز داراي خاصيت ادرارآور ميباشند. مارچوبه، جعفري، چغندر، انواع انگور، نخود سبز، لوبيا سبز، آناناس، كدو تنبل، پياز، ترهفرنگي، سبزيجات برگ پهن و سير همگي داراي خاصيت ديورتيك ميباشند.
منبع: دنیای تغذیه ش 114
سبزيجات:
سبزيجات منابع غني از انواع ويتامينها، مواد معدني و فيبر ميباشند و بنا به گفته كارشناسان سبزيجاتي كه حاوي تركيبات طبيعي ديورتيك ميباشند، عبارتند از: چغندر، سبزيجات برگ پهن و داراي رنگ سبز، نخودسبز، ترهفرنگي،كلم بروكسل، كدو تنبل، پياز، كلم، مارچوبه و سير. از طرفي سبزيجاتي نيز وجود دارند كه به علت داشتن آب فراوان، سبب ادرار فراوان شده و در نتيجه از جمع شدن آب اضافي در بدن و بروز اِدِم جلوگيري ميكنند. اين سبزيجات عبارتند از: كرفس، خيار، پياز، گوجهفرنگي و كاهو.
ميوهها:
برخي از ميوهها داراي خاصيت ادرارآور بوده و ميتوانند به دفع آب اضافي از بدن كمك كنند. به گفته كارشناسان، آناناس و آب ليموترش تازه داراي خاصيت ادرارآور ميباشند. همچنين ميوههايي مانند انواع انگور، هندوانه، خربزه، طالبي و زغالاخته داراي تركيبات طبيعي مدر ميباشند.
تخم كرفس:
دانه كرفس در گل گياه كرفس وجود دارد و از زمانهاي بسيار قديم به عنوان دارو از آن استفاده ميكردهاند. در گذشته از آن براي درمان سرماخوردگي، مشكلات دستگاه گوارش، آرتريت و ادم استفاده ميكردند. امروزه از دانههاي كرفس به عنوان يك ماده ادرارآور استفاده ميشود. از طرفي دانه كرفس ميتواند سبب كاهش و تسكين اسپاسمهاي عضلاني و همچنين كاهش التهابات گردد. زنان باردار نبايد از اين گياه استفاده كنند، زيرا ممكن است سبب سقط جنين گردد. اگر از داروهاي شيميايي ادرارآور استفاده ميكنيد، دانههاي كرفس ميتوانند اثرات اين داروها را دو چندان كرده و سبب كمآبي بدن شوند.
گياهان دارويي:
برخي از گياهان دارويي نيز بطور طبيعي ديورتيك (ادرارآور) ميباشند. به طور كلي مصرف گياهان دارويي يكي از بيضررترين راهها براي تقويت و تنظيم بدن ميباشد (البته اگر درست و مناسب استفاده شود). جعفري به علت دارا بودن پتاسيم فراوان علاوه بر جايگزين نمودن الكتروليتهاي از دست رفته بدن با تحريك كليهها به دفع آب اضافي بدن كمك ميكند. ساير گياهان كه بطور طبيعي ادرارآور ميباشند عبارتند از: رازيانه، تخم كرفس، گزنه و برگ قاصدك.
انواع چاي:
چاي سبز و چاي سياه هر دو طبيعتاً داراي خاصيت ديورتيك بوده و از زمانهاي بسيار قديم در چين مورد استفاده قرار ميگرفتهاند.
در حالي كه چاي داراي خاصيت ادرارآور ميباشد، اما اضافه كردن گياهان دارويي به آن ميتواند اين خاصيت را دو چندان نمايد. بطور مثال ميتوان با اضافه كردن برگهاي جعفري به چاي، خاصيت مدر بودن آن را دو چندان نمود. بنا به گفته كارشناسان براي تهيه كردن چايهاي گياهي ديورتيك و به منظور مؤثر بودن آنها بايد گياه مورد نظر خود را انتخاب كرده و يك قاشق چايخوري از آن را درون آب جوش ريخته و اجازه دهيد تا به مدت 5 تا 10 دقيقه دم بكشد (براي برگ و گل). همچنين براي ريشه گياهان مدت 10 تا 20 دقيقه زمان براي دم كشيدن لازم است. روزانه 2 تا 4 فنجان از اين دمكردهها بنوشيد.
مواد غذايي حاوي پتاسيم:
پتاسيم ميتواند در متعادل نگهداشتن ميزان آب بدن مؤثر باشد، بنابراين در پيشگيري از بروز ادم مؤثر ميباشد. از آنجايي كه مواد غذايي حاوي پتاسيم مانند يك ماده ادرارآور عمل ميكنند، لذا به ورزشكاران و افرادي كه دچار فشار خون بالا هستند، معمولاً توصيه ميشود از مواد غذايي حاوي پتاسيم در رژيم غذايي روزانه خود استفاده كنند، زيرا اين مواد به عنوان يك ديورتيك (ادرارآور) طبيعي عمل ميكنند. كارشناسان به ورزشكاران توصيه ميكنند پس از فعاليتهاي ورزشي سخت و نفسگير از مواد غذايي مانند آب پرتقال، موز و سيبزميني كه حاوي پتاسيم فراواني ميباشند استفاده كنند.
كافـئـيـن:
كافئين يك ماده محرك و ادرارآور طبيعي است. به گفته كارشناسان معمولاً در رژيم غذايي افراد كافئين وجود دارد. برخي از مواد غذايي و نوشيدنيها از جمله: قهوه، چاي، شكلات، نوشيدنيهاي غيرالكلي و بعضي از داروهاي شيميايي حاوي كافئين ميباشند. مواد غذايي و نوشيدنيهاي كافئيندار اگر در حد متعادل مصرف شوند ميتوانند از جمع شدن آب اضافي در بدن و بروز ادم جلوگيري كنند. البته اثرات كافئين بر افراد مختلف، متفاوت ميباشد.
شكلات:
شكلات نيز يكي از مواد غذايي است كه بطور طبيعي حاوي تركيبات ديورتيك ميباشد، شكلات حاوي تركيباتي به نام «تئوبرومين» بوده كه مادهاي ادرارآور و از خانواده كافئين ميباشد. اين ماده ادرارآور سبب تحريك سيستم عصبي مركزي شده و با انبساط عروق خوني، سبب افزايش ادرار ميشود. از اين ماده برخي اوقات در درمان حملات قلبي ناشي از احتباس مايعات در بدن استفاده ميكنند. ماده اصلي تمام شكلاتها كاكائو ميباشد و دانههاي كاكائو به طور طبيعي حاوي «تئوبرومين» ميباشند. به گفته كارشناسان بيشترين ميزان تئوبرومين در شكلاتهاي تيره ميباشد و هر چه تلخي شكلات بيشتر باشد حاوي «تئوبرومين» بيشتري بوده و مفيدتر است.
مواد غذايي ادرارآور:
از زمانهاي بسيار قديم از مارچوبه به عنوان يك ماده ادرارآور طبيعي براي تقويت عملكرد كليهها استفاده ميكردند، آناناس و دانه كرفس نيز داراي چنين خاصيتي ميباشند. كارشناسان اظهار ميدارند مواد غذايي حاوي آب فراوان مانند پياز، هندوانه و خيار نيز داراي خاصيت ادرارآور ميباشند. مارچوبه، جعفري، چغندر، انواع انگور، نخود سبز، لوبيا سبز، آناناس، كدو تنبل، پياز، ترهفرنگي، سبزيجات برگ پهن و سير همگي داراي خاصيت ديورتيك ميباشند.
منبع: دنیای تغذیه ش 114
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر