نوشته : آرزو رضازاده
سكته مغزي شايعترين شكل باليني بيماريهاي عروق مغزي در كشورهاي توسعهيافته محسوب ميشود. اين بيماري، سومين علت شايع مرگ در آمريكا و پس از آلزايمر، دومين علت شايع ناتوانيهاي مغزي محسوب ميشود.
توصيههاي كلي براي پيشگيري از بروز سكته شامل موارد زير است:
1- مصرف حداقل 8 واحد در روز انواع ميوهها و سبزيها.
2- مصرف حداقل سه بار در هفته از ماهيهاي چرب و نيز مصرف بالاي منابع گياهي غني از اسيدهاي چرب آلفالينولنيك اسيد (ALA) نظير روغن بذر كتان، گردو، روغن كلزا، دانه سويا و روغن جوانه گندم.
3- افزايش مصرف پروتئينهاي گياهي نظير حبوبات و سويا و كاهش مصرف گوشت قرمز.
4- افزايش مصرف منابع غذايي غني از ويتامين E (روغنهاي گياهي مثل روغن سويا، ذرت، آفتابگردان، پنبهدانه، كلزا و سبزيجات داراي برگ سبز سرشار از ويتامين E).
5- پرهيز از مصرف غذاهاي شور شامل غذاهاي كنسروشده و آماده مصرف، كنسرو سبزيجات در آب نمك، فرآوردههاي گوشتي و غذاهاي دودي به منظور جلوگيري از افزايش فشار خون.
6- مصرف بالاي فلاوونوئيدها نظير مصرف 5 ليوان چاي سبز در روز.
تغذيه درماني پزشكي بعد از وقوع سكته:
در هنگام بروز سكته، كاهش دريافت كلسترول (نظير جگر، كلهپاچه، گوشت امعا و احشا و چربيهاي حيواني)، چربي (به ويژه چربيهاي اشباع نظير روغنهاي حيواني و روغنهاي نباتي هيدروژنهشده) و نمك (غذاهاي كنسرو شده و آماده مصرف، كنسرو سبزيجات در آب نمك، فرآوردههاي گوشتي و غذاهاي دودي) در رژيم غذايي ضروري است. اختلالات غذا خوردن (ديسفاژي) كه معمولا همراه با سكته مغزي اتفاق ميافتد، باعث تشديد مشكلات بيمار و بروز نتايج نامطلوب از جمله سوءتغذيه، عفونت ريوي، ناتواني و افزايش طول مدت بستري شدن در بيمارستان ميشود. اين افراد بايد فورا از نظر ديسفاژي و رژيم غذايي ارزيابي شوند.
در بسياري موارد حمايتهاي تغذيهاي (تغذيه از راه لوله بيني- معدهاي) به طور موقت مورد نياز است تا زماني كه بيمار توانايي غذا خوردن از طريق دهان را بيابد. همزمان با بهبود عملكرد حركتي بيمار، خورانش طبيعي و ساير فعاليتهاي وابسته به زندگي روزانه نيز آغاز ميشود.
براي پيشگيري از بروز مجدد سكته، منابع غذايي حاوي آلفا-لينولنيك اسيد (نظير روغن بذر كتان، گردو، روغن كلزا، دانه سويا و روغن جوانه گندم) مفيد هستند. به افراد سيگاري و مصرفكننده مشروبات الكلي نيز توصيه ميشود به ترك آنها مبادرت ورزند.
منبع: دنیای تغذیه ش 100
توصيههاي كلي براي پيشگيري از بروز سكته شامل موارد زير است:
1- مصرف حداقل 8 واحد در روز انواع ميوهها و سبزيها.
2- مصرف حداقل سه بار در هفته از ماهيهاي چرب و نيز مصرف بالاي منابع گياهي غني از اسيدهاي چرب آلفالينولنيك اسيد (ALA) نظير روغن بذر كتان، گردو، روغن كلزا، دانه سويا و روغن جوانه گندم.
3- افزايش مصرف پروتئينهاي گياهي نظير حبوبات و سويا و كاهش مصرف گوشت قرمز.
4- افزايش مصرف منابع غذايي غني از ويتامين E (روغنهاي گياهي مثل روغن سويا، ذرت، آفتابگردان، پنبهدانه، كلزا و سبزيجات داراي برگ سبز سرشار از ويتامين E).
5- پرهيز از مصرف غذاهاي شور شامل غذاهاي كنسروشده و آماده مصرف، كنسرو سبزيجات در آب نمك، فرآوردههاي گوشتي و غذاهاي دودي به منظور جلوگيري از افزايش فشار خون.
6- مصرف بالاي فلاوونوئيدها نظير مصرف 5 ليوان چاي سبز در روز.
تغذيه درماني پزشكي بعد از وقوع سكته:
در هنگام بروز سكته، كاهش دريافت كلسترول (نظير جگر، كلهپاچه، گوشت امعا و احشا و چربيهاي حيواني)، چربي (به ويژه چربيهاي اشباع نظير روغنهاي حيواني و روغنهاي نباتي هيدروژنهشده) و نمك (غذاهاي كنسرو شده و آماده مصرف، كنسرو سبزيجات در آب نمك، فرآوردههاي گوشتي و غذاهاي دودي) در رژيم غذايي ضروري است. اختلالات غذا خوردن (ديسفاژي) كه معمولا همراه با سكته مغزي اتفاق ميافتد، باعث تشديد مشكلات بيمار و بروز نتايج نامطلوب از جمله سوءتغذيه، عفونت ريوي، ناتواني و افزايش طول مدت بستري شدن در بيمارستان ميشود. اين افراد بايد فورا از نظر ديسفاژي و رژيم غذايي ارزيابي شوند.
در بسياري موارد حمايتهاي تغذيهاي (تغذيه از راه لوله بيني- معدهاي) به طور موقت مورد نياز است تا زماني كه بيمار توانايي غذا خوردن از طريق دهان را بيابد. همزمان با بهبود عملكرد حركتي بيمار، خورانش طبيعي و ساير فعاليتهاي وابسته به زندگي روزانه نيز آغاز ميشود.
براي پيشگيري از بروز مجدد سكته، منابع غذايي حاوي آلفا-لينولنيك اسيد (نظير روغن بذر كتان، گردو، روغن كلزا، دانه سويا و روغن جوانه گندم) مفيد هستند. به افراد سيگاري و مصرفكننده مشروبات الكلي نيز توصيه ميشود به ترك آنها مبادرت ورزند.
منبع: دنیای تغذیه ش 100
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر