نوشته : شيما صادقي
صرع نوعي اختلال در سيستم عصبي است كه منجر به بروز حملههاي مكرر به صورت غش، تشنج (موضعي يا عمومي) و يا اختلال حسي و رواني ميشود. اين بيماري دومين اختلال عصبي شايع (بعد از سكته مغزي) است.
رژيمهاي غذايي:
هدف از تنظيم برنامه غذايي براي بيماران مبتلا به صرع فراهم كردن يك رژيم غذايي متعادل بر اساس شرايط بيمار و رفع كمبودهاي تغذيهاي است كه امكان دارد در اثر مصرف درازمدت داروهاي ضدتشنج به وجود آيد. معمولاً همراه با درمان دارويي از يك رژيم معمولي با در نظر گرفتن سن و فعاليت شخص استفاده ميشود. نوع خاصي از رژيم غذايي به نام رژيم كتوژنيك نيز براي درمان كودكان مبتلا به صرع به كار گرفته ميشود كه تنظيم آن پيچيده و دقيق بوده و توسط متخصصين تغذيه صورت ميگيرد.
دو فرم از رژيم كتوژنيك معمولاً استفاده ميشود. روش سنتي و رژيم بر پايه استفاده از روغن MCT. روغن MCT نوعي روغن حاوي تريگليسيريد با اسيدهاي چرب متوسط زنجير است. اين نوع روغن يك روغن رژيمي است و براي بيماراني كه مشكل هضم و جذب چربي دارند استفاده ميشود. در هر دو روش، كودك به مدت 72‑24 ساعت در حالت گرسنگي نگه داشته ميشود تا وضعيت كتونهاي وي 4+ شود. در روش سنتي دريافت كالري از چربي به مجموع دريافت كالري از پروتئين و كربوهيدرات به نسبت 4 به 1 محاسبه ميشود. ميزان پروتئين به گونهاي محاسبه ميشود كه براي رشد كودك مناسب باشد. (تقريباً 1 گرم پروتئين به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در روز).
در رژيم بر پايه روغن MCT، 70-50 درصد انرژي دريافتي از اين روغن تأمين ميشود. 10 درصد از ساير چربيها،
10 درصد از پروتئين و حداكثر 19 درصد از كربوهيدرات. اين رژيم نسبتاً ناخوشايند بوده و پيروي از آن مشكل است. اگر بعد از 3 ماه پيروي از اين رژيم ديگر حملهاي مشاهده نشد، دريافت كربوهيدرات ميتواند به تدريج افزايش يابد. چربي نيز براي حفظ انرژي مناسب كاهش مييابد. ميزان انرژي و پروتئين مورد نياز كودك بايد همراه با رشد كودك مورد ارزيابي قرار گيرد. در اين رژيم مصرف شيريني، شكلات، قند، شكر، عسل، مربا، شربت، نوشابههاي گازدار و... غيرمجاز است.
مصرف بعضي از غذاها ميتواند به كاهش عوارض دارويي كمك كند؛ مثلاً نانهاي سبوسدار، غلات كامل و سبزيها به دليل محتوي فيبري خود ميتوانند به پيشگيري از يبوست كه از عوارض جانبي مصرف فنيتوئين است كمك كنند. بيسكويتهاي خشك، تست خشك و نانهاي سبوسدار ميتوانند در پيشگيري از ايجاد حالت تهوع ناشي از مصرف داروها مؤثر باشند. تخم مرغ و ماهيها نيز در تامين ويتامين D مفيد هستند.
سبزيهاي سبز، كلم بروكسل و كلمپيچ از غذاهاي غني از اسيدفوليك هستند كه ممكن است در اثر استفاده از فنيتوئين كاهش يافته باشد. شير، ماست، پنير، سبزيجات و ماهيهايي مثل ساردين و شاهماهي كه با تيغ يا استخوان خورده ميشوند، ميتوانند در تأمين كلسيم مفيد باشند.
منبع: دنیای تغذیه ش 100
رژيمهاي غذايي:
هدف از تنظيم برنامه غذايي براي بيماران مبتلا به صرع فراهم كردن يك رژيم غذايي متعادل بر اساس شرايط بيمار و رفع كمبودهاي تغذيهاي است كه امكان دارد در اثر مصرف درازمدت داروهاي ضدتشنج به وجود آيد. معمولاً همراه با درمان دارويي از يك رژيم معمولي با در نظر گرفتن سن و فعاليت شخص استفاده ميشود. نوع خاصي از رژيم غذايي به نام رژيم كتوژنيك نيز براي درمان كودكان مبتلا به صرع به كار گرفته ميشود كه تنظيم آن پيچيده و دقيق بوده و توسط متخصصين تغذيه صورت ميگيرد.
دو فرم از رژيم كتوژنيك معمولاً استفاده ميشود. روش سنتي و رژيم بر پايه استفاده از روغن MCT. روغن MCT نوعي روغن حاوي تريگليسيريد با اسيدهاي چرب متوسط زنجير است. اين نوع روغن يك روغن رژيمي است و براي بيماراني كه مشكل هضم و جذب چربي دارند استفاده ميشود. در هر دو روش، كودك به مدت 72‑24 ساعت در حالت گرسنگي نگه داشته ميشود تا وضعيت كتونهاي وي 4+ شود. در روش سنتي دريافت كالري از چربي به مجموع دريافت كالري از پروتئين و كربوهيدرات به نسبت 4 به 1 محاسبه ميشود. ميزان پروتئين به گونهاي محاسبه ميشود كه براي رشد كودك مناسب باشد. (تقريباً 1 گرم پروتئين به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در روز).
در رژيم بر پايه روغن MCT، 70-50 درصد انرژي دريافتي از اين روغن تأمين ميشود. 10 درصد از ساير چربيها،
10 درصد از پروتئين و حداكثر 19 درصد از كربوهيدرات. اين رژيم نسبتاً ناخوشايند بوده و پيروي از آن مشكل است. اگر بعد از 3 ماه پيروي از اين رژيم ديگر حملهاي مشاهده نشد، دريافت كربوهيدرات ميتواند به تدريج افزايش يابد. چربي نيز براي حفظ انرژي مناسب كاهش مييابد. ميزان انرژي و پروتئين مورد نياز كودك بايد همراه با رشد كودك مورد ارزيابي قرار گيرد. در اين رژيم مصرف شيريني، شكلات، قند، شكر، عسل، مربا، شربت، نوشابههاي گازدار و... غيرمجاز است.
مصرف بعضي از غذاها ميتواند به كاهش عوارض دارويي كمك كند؛ مثلاً نانهاي سبوسدار، غلات كامل و سبزيها به دليل محتوي فيبري خود ميتوانند به پيشگيري از يبوست كه از عوارض جانبي مصرف فنيتوئين است كمك كنند. بيسكويتهاي خشك، تست خشك و نانهاي سبوسدار ميتوانند در پيشگيري از ايجاد حالت تهوع ناشي از مصرف داروها مؤثر باشند. تخم مرغ و ماهيها نيز در تامين ويتامين D مفيد هستند.
سبزيهاي سبز، كلم بروكسل و كلمپيچ از غذاهاي غني از اسيدفوليك هستند كه ممكن است در اثر استفاده از فنيتوئين كاهش يافته باشد. شير، ماست، پنير، سبزيجات و ماهيهايي مثل ساردين و شاهماهي كه با تيغ يا استخوان خورده ميشوند، ميتوانند در تأمين كلسيم مفيد باشند.
منبع: دنیای تغذیه ش 100
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر