واريس مري، اتساع عروق خوني است كه در ديواره مري وجود دارد، فشار خون وريدي در بيماراني كه مبتلا به سيروز پيشرفته هستند، افزايش مييابد. افزايش فشار خون در اين منطقه، جريان خون كبدي را دچار نقصان ميكند. پرخوني مويرگ هايي كه در ديواره مري وجود دارد، مويرگها را بزرگ ميكند و در صورتي كه گشادشدگي عروق عميق باشد، رگهاي خوني را پاره مينمايد.
نوع ديگري از واريس، واريس معده است كه 70-20 درصد از بيماراني كه واريس مري دارند، ممكن است به واريس معده دچار شوند.
برنامه غذايي در اين بيماران با هدف تأمين نيازهاي مواد مغذي و جلوگيري از بروز آسيب و يا پارگي در مويرگهاي خوني ديواره مري براي بيمار، تنظيم ميشود.
در صورتي كه بيمار مشكل كوماي كبدي دارد، محدوديت در مصرف پروتئين توصيه ميشود.
اين مقدار ميتواند تا 5/0 گرم به ازاي كيلوگرم وزن بدن كاهش يابد. در صورتي كه بيمار مشكل كوماي كبدي ندارد، مقدار پروتئين دريافتي در حد تحمل بيمار، 2-5/1 گرم به ازاي كيلوگرم وزن بدن محاسبه ميشود. اين مقدار پروتئين دريافتي كه بيش از مقدار توصيهشده براي افراد سالم است، براي جبران آسيبهاي وارده به كبد و ترميم بافت كبدي توصيه ميشود. دريافت سديم تا حد 1000 ميليگرم در روز براي بيماران محدود ميشود. در اين صورت فرد بيمار يك قاشق چايخوري سرصاف نمك را براي كليه غذاهاي مصرفي در طول روز ميتواند استفاده كند. غذاهايي كه با اين مقدار نمك طبخ ميشوند، كاملاً بيطعم هستند. به دليل جلوگيري از آسيب به مويرگهاي خوني ديواره مري، در صورتي كه بيمار خونريزي حاد دارد، مصرف طعمدهندههاي اسيدي مانند انواع آبليمو، آبغوره، سركه و مصرف انواع ادويه، مخصوصا انواع تند توصيه نميشود، اما در شرايطي كه خونريزي كنترل شده است، مصرف انواع ادويههايي كه تند نيستند، در حد تحمل بيمار مانعي ندارد. بافت غذاي مصرفي بيمار از نكات مهمي است كه براي كاهش احتمال پارگي و خونريزي بايد به آن توجه كرد. بيماران ميتوانند از انواع غذاهايي كه بافت نرم دارند و به راحتي از مري عبور ميكنند، استفاده كنند. پنير كاملاً بينمك، ماست، پوره سبزيجات، فرني، شيربرنج، ژله، انواع نانهاي نرم، كته نرم و انواع گوشت (به مقداري كه توسط پزشك و مشاور تغذيه در رژيم غذايي بيمار محاسبه شده است) به صورت پخته و نرمشده مثالهايي هستند كه در برنامه غذايي بيماران ميتوانند مورد استفاده قرار گيرند.
دريافت مطلوب تغذيهاي كه پاسخگوي نياز فردي بيمار باشد، براي اينكه بيمار بتواند فعاليتهاي روزمره خود را به درستي انجام دهد، از اصول تنظيم برنامه غذايي براي اين دسته از بيماران است.
منبع: دنیای تغذیه ش 100
نوع ديگري از واريس، واريس معده است كه 70-20 درصد از بيماراني كه واريس مري دارند، ممكن است به واريس معده دچار شوند.
برنامه غذايي در اين بيماران با هدف تأمين نيازهاي مواد مغذي و جلوگيري از بروز آسيب و يا پارگي در مويرگهاي خوني ديواره مري براي بيمار، تنظيم ميشود.
در صورتي كه بيمار مشكل كوماي كبدي دارد، محدوديت در مصرف پروتئين توصيه ميشود.
اين مقدار ميتواند تا 5/0 گرم به ازاي كيلوگرم وزن بدن كاهش يابد. در صورتي كه بيمار مشكل كوماي كبدي ندارد، مقدار پروتئين دريافتي در حد تحمل بيمار، 2-5/1 گرم به ازاي كيلوگرم وزن بدن محاسبه ميشود. اين مقدار پروتئين دريافتي كه بيش از مقدار توصيهشده براي افراد سالم است، براي جبران آسيبهاي وارده به كبد و ترميم بافت كبدي توصيه ميشود. دريافت سديم تا حد 1000 ميليگرم در روز براي بيماران محدود ميشود. در اين صورت فرد بيمار يك قاشق چايخوري سرصاف نمك را براي كليه غذاهاي مصرفي در طول روز ميتواند استفاده كند. غذاهايي كه با اين مقدار نمك طبخ ميشوند، كاملاً بيطعم هستند. به دليل جلوگيري از آسيب به مويرگهاي خوني ديواره مري، در صورتي كه بيمار خونريزي حاد دارد، مصرف طعمدهندههاي اسيدي مانند انواع آبليمو، آبغوره، سركه و مصرف انواع ادويه، مخصوصا انواع تند توصيه نميشود، اما در شرايطي كه خونريزي كنترل شده است، مصرف انواع ادويههايي كه تند نيستند، در حد تحمل بيمار مانعي ندارد. بافت غذاي مصرفي بيمار از نكات مهمي است كه براي كاهش احتمال پارگي و خونريزي بايد به آن توجه كرد. بيماران ميتوانند از انواع غذاهايي كه بافت نرم دارند و به راحتي از مري عبور ميكنند، استفاده كنند. پنير كاملاً بينمك، ماست، پوره سبزيجات، فرني، شيربرنج، ژله، انواع نانهاي نرم، كته نرم و انواع گوشت (به مقداري كه توسط پزشك و مشاور تغذيه در رژيم غذايي بيمار محاسبه شده است) به صورت پخته و نرمشده مثالهايي هستند كه در برنامه غذايي بيماران ميتوانند مورد استفاده قرار گيرند.
دريافت مطلوب تغذيهاي كه پاسخگوي نياز فردي بيمار باشد، براي اينكه بيمار بتواند فعاليتهاي روزمره خود را به درستي انجام دهد، از اصول تنظيم برنامه غذايي براي اين دسته از بيماران است.
منبع: دنیای تغذیه ش 100
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر