نوشته : دكتر احمدرضا درستي
بيماري كاهش ايمني شديد (Acute Immuno deficiency Disease)، يك بيماري ويروسي است كه در هنگام دريافت خون آلوده و يا برقراري ارتباط بسيار نزديك (مثل مادر باردار به نوزاد و يا از طريق رابطه جنسي) به فرد منتقل مي‌شود، بنابراين نسبت بالايي از اين افراد را ممكن است كودكان تشكيل دهند و بسياري از اين افراد كاملا بي‌گناه آلوده شده‌اند.
علت اصلي مرگ در بيماران، ابتلا به عفونت‌هايي است كه به دنبال ضعف ايمني (ناشي از ايدز) در آنها ايجاد شده و بدون درمان مناسب، فرد را به سوي مرگ سوق مي‌دهند.
بسياري از بيماران مبتلا به ايدز در واقع به دليل اينكه به طور جنبي به سوءتغذيه پروتئين- انرژي نيز مبتلا مي‌شوند، مي‌ميرند.
علاوه بر سوءتغذيه ناشي از كمبود پروتئين- انرژي، كمبود ساير مواد مغذي از جمله ويتامين‌ها، عناصر كمياب، اسيدهاي آمينه ضروري و اسيدهاي چرب چند غيراشباعي نيز موجب افزايش حساسيت مبتلايان به ايدز به بيماري‌هاي عفوني مي‌گردد. گاه داروهاي مصرفي مبتلايان به ايدز نيز موجب از دست رفتن برخي مواد مغذي از بدن فرد مبتلا مي‌شوند.
در واقع متابوليسم مبتلايان به ايدز دچار مشكل مي‌شود، به‌گونه‌اي كه انرژي بيشتري مصرف مي‌كنند، چربي بدن آنها زودتر از بين مي‌رود و از دست‌دهي پروتئين نيز در اين افراد بيشتر است كه به آن سندرم از رشدماندگي (wasting) هم گفته مي‌شود.
رعايت تغذيه مناسب براي جلوگيري از سوءتغذيه، و تلاش براي بازتواني و جبران سوءتغذيه در مراحلي از بيماري كه فرد به سوءتغذيه و عواقب آن گرفتار شده، به ارتقاي سلامت و طولاني شدن عمر او كمك شايان خواهد كرد.
نوتواني تغذيه‌اي در مبتلايان به ايدز نقش مهمي دارد. بدين منظور مي‌توان در منزل، به افراد بيمار از طريق لوله معدي غذا رساند كه اين امر موجب كاهش شدت و كاهش پيشرفت سوءتغذيه مي‌شود. برخي مطالعات نشان داده‌اند كه دادن مكمل‌هاي تغذيه‌اي از جمله كالري كافي و اسيدهاي چرب امگا-3 موجب كاهش شدت سوءتغذيه و همچنين كاهش پيشرفت آن مي‌گردد. در كل بايد توجه داشت كه تمام نيازهاي غذايي افراد عادي براي بيماران ايدزي فراهم شود و مقداري هم به آن افزود تا جوابگوي نياز افزايش‌يافته آنها باشد. اگر وضعيت تغذيه اين افراد در شرايط مناسبي نگه داشته شود، احتمال بيماري‌ها و عفونت‌ها نيز كمتر خواهد شد.
منبع: دنیای تغذیه ش 100
علت اصلي مرگ در بيماران، ابتلا به عفونت‌هايي است كه به دنبال ضعف ايمني (ناشي از ايدز) در آنها ايجاد شده و بدون درمان مناسب، فرد را به سوي مرگ سوق مي‌دهند.
بسياري از بيماران مبتلا به ايدز در واقع به دليل اينكه به طور جنبي به سوءتغذيه پروتئين- انرژي نيز مبتلا مي‌شوند، مي‌ميرند.
علاوه بر سوءتغذيه ناشي از كمبود پروتئين- انرژي، كمبود ساير مواد مغذي از جمله ويتامين‌ها، عناصر كمياب، اسيدهاي آمينه ضروري و اسيدهاي چرب چند غيراشباعي نيز موجب افزايش حساسيت مبتلايان به ايدز به بيماري‌هاي عفوني مي‌گردد. گاه داروهاي مصرفي مبتلايان به ايدز نيز موجب از دست رفتن برخي مواد مغذي از بدن فرد مبتلا مي‌شوند.
در واقع متابوليسم مبتلايان به ايدز دچار مشكل مي‌شود، به‌گونه‌اي كه انرژي بيشتري مصرف مي‌كنند، چربي بدن آنها زودتر از بين مي‌رود و از دست‌دهي پروتئين نيز در اين افراد بيشتر است كه به آن سندرم از رشدماندگي (wasting) هم گفته مي‌شود.
رعايت تغذيه مناسب براي جلوگيري از سوءتغذيه، و تلاش براي بازتواني و جبران سوءتغذيه در مراحلي از بيماري كه فرد به سوءتغذيه و عواقب آن گرفتار شده، به ارتقاي سلامت و طولاني شدن عمر او كمك شايان خواهد كرد.
نوتواني تغذيه‌اي در مبتلايان به ايدز نقش مهمي دارد. بدين منظور مي‌توان در منزل، به افراد بيمار از طريق لوله معدي غذا رساند كه اين امر موجب كاهش شدت و كاهش پيشرفت سوءتغذيه مي‌شود. برخي مطالعات نشان داده‌اند كه دادن مكمل‌هاي تغذيه‌اي از جمله كالري كافي و اسيدهاي چرب امگا-3 موجب كاهش شدت سوءتغذيه و همچنين كاهش پيشرفت آن مي‌گردد. در كل بايد توجه داشت كه تمام نيازهاي غذايي افراد عادي براي بيماران ايدزي فراهم شود و مقداري هم به آن افزود تا جوابگوي نياز افزايش‌يافته آنها باشد. اگر وضعيت تغذيه اين افراد در شرايط مناسبي نگه داشته شود، احتمال بيماري‌ها و عفونت‌ها نيز كمتر خواهد شد.
منبع: دنیای تغذیه ش 100
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر